Ικέτιδες του χθες, του σήμερα ικέτες -- Ταινία Μικρού Μήκους (Iketides -...

Από χθες βράδυ η ταινία μας αρμενίζει ελεύθερα στα κύματα του διαδικτύου.

«Η ταινία μας έκλεισε ένα μεγάλο, πέρα από τις προσδοκίες μας είναι αλήθεια, κύκλο,  αφού απέσπασε  το Βραβείο Καλλιτεχνικής Επίτευξης, στο 2ο Μαθητικό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ EUFORIA, του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, επιλέχθηκε στους φιναλίστ του SESIFF (Seoul international Extreme-Short Image & Film Festival)  προβλήθηκε σε event για το προσφυγικό στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες καθώς και σε πολλά σχολεία στο πλαίσιο της θεματικής εβδομάδας.» λέει η εκπαιδευτικός και εξηγεί τον στόχο των μαθητών και των εκπαιδευτικών αλλά και τον ρόλο των εκπαιδευτικών στο δημόσιο σχολείο.

«Αποφασίσαμε το υπέροχο αυτό ταξίδι να ολοκληρωθεί με την ελεύθερη δημόσια προβολή της  στο YouTube, όπου ο καθένας και η καθεμία να μπορεί να δει και να κρίνει την προσπάθειά μας, σε συλλογικό και καλλιτεχνικό επίπεδο, να μιλήσουμε για το δράμα της σημερινής προσφυγιάς, με οδηγό τους στίχους του μεγάλου τραγωδού. Ελπίζουμε πως μέσα από αυτή την προσπάθεια, θα  δει κανείς στον αγώνα των φτωχών και κατατρεγμένων αυτού του κόσμου, για ζωή και ελευθερία, τις δικές μας προσφυγιές, θα θυμηθεί τους δικούς μας διωγμούς, τις δικές μας μεταναστεύσεις. Η ταινία όμως αυτή μαρτυρά και τον αγώνα των εκπαιδευτικών του δημόσιου σχολείου, το οποίο σήμερα συρρικνώνεται, να εγγραμματίζουν, να καλλιεργούν και να διαμορφώνουν ελεύθερους ανθρώπους και όχι ρομποτάκια για την αχόρταγη αγορά. Ελπίζουμε πως τέτοιες δράσεις θα βρίσκουν όλο και συχνότερα το δρόμο τους, δίνοντας δημιουργική διέξοδο στις ανησυχίες της νέας γενιάς, γιατί όταν η ανάγκη έκφρασης και η δημιουργία μετουσιώνονται σε ένα «όλον», με επίκεντρο τον άνθρωπο και τη ζωή, τη γνώση και την ελευθερία, τότε ναι ως εκπαιδευτικός νιώθεις πως έχεις ρίξει ένα γόνιμο σπόρο για να ανθίσει κάποτε ένας καλύτερος και δικαιότερος κόσμος».

Γιάννης Ρίτσος

«Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε….».

Την Τετάρτη 12 Ιουνίου, στις 20:30 στο αίθριο θεατράκι του σχολείου μας Μεσσηνίας και Κεφαλληνίας,  η πολιτιστική μας ομάδα παρουσίασε μία πολυμεσική παράσταση για τον ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσο, με μια φρέσκια εφηβική ματιά   και με τίτλο: 

«Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε….».

Απόσπασμα από την εισαγωγική ομιλία της Τζένης Σιούτη

Θα αναρωτηθεί κανείς, μα γιατί σήμερα Γιάννη Ρίτσο και μάλιστα σε γυμνασιόπαιδα; Η απάντηση είναι πολύ απλή, γιατί το έργο του Γιάννη Ρίτσου είναι το ποιητικό σύμπαν της Ρωμιοσύνης, και μας αφορά όλους, πρωτίστως όμως αφορά τα νιάτα. Γιατί ο τρόπος που βλέπει και ο τρόπος που περιγράφει αυτό που βλέπει είναι εξονυχιστικός. Η τολμηρή του ματιά μεταμορφώνει κάθε τι αντιποιητικό σε ποίηση,  διασώζει τις διαστάσεις του παρόντος, καταργεί τη φθορά του χρόνου. Ο Ρίτσος υποστήριξε τη διαύγεια και την καθαρότητα, εναντιώθηκε στο ψέμα, πίστεψε στην ευγένεια. Στα ποιήματά του βρίσκουμε ατόφια την ευγενική του μορφή, τον άνθρωπο που βιώνει εξωγενή γεγονότα σαν να τον αφορούν προσωπικά, που νιώθει τον άλλο απόλυτα. Η ποίησή του δεν μας αποδεσμεύει από την πραγματικότητα, αντίθετα είναι το δυναμικό στοιχείο που φορτίζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε, δίνοντάς μας την ευκαιρία να σκεφτόμαστε ποιητικά.

Το έργο του, από τα εκτενή αφηγηματικά ποιήματα έως τα ολιγόστιχα σπαράγματα, συναρμολογεί την ατομικότητά του, ορίζει τον κόσμο του, τα αισθητήριά του, μάς αποκαλύπτει με ειλικρίνεια την προσωπικότητά του, τις ιδέες του, τους φόβους του, τις ευτυχισμένες του στιγμές, τον έρωτα, την ομορφιά, την ελευθερία και πάνω απ’ όλα την αγάπη του για τον άνθρωπο. Ο Ρίτσος κατόρθωσε να συμπεριλάβει μέσα στο έργο του σχεδόν τα πάντα του καθημερινού αγώνα των απλών ανθρώπων, τις κουβέντες και τις πρακτικές τους, τις δοξασίες τους και τα κοινωνικά τους οράματα, τις παραδοσιακές τους αξίες, τις συμπεριφορές τους, τον πόνο και το μόχθο τους, τους φόβους και τις ανησυχίες τους.  

Το έργο του, έχει τέτοιο εύρος  που σε εκπλήσσει, η βεντάλια των περιγραφών του έχει τέτοιο άνοιγμα που σε αφήνει άφωνο, έχει τόση καθαρότητα η πολυχρωμία των εικόνων του, που νομίζεις ότι έγιναν από χέρι λαϊκού ζωγράφου.

Και μόνο θαυμασμό αξίζει αυτός ο ποιητής γιατί παρά τα προσωπικά του προβλήματα υγείας από παιδί, παρά την οικογενειακή του τραγωδία, παρά τις διαρκείς φυλακίσεις και εξορίες του, παρά τις επαναλαμβανόμενες διώξεις του, για τα πιστεύω του, για την κομμουνιστική του θεώρηση,  δεν έπαψε στιγμή να πιστεύει στον εξευγενισμό του ανθρώπου. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς  το γεγονός πως ενώ ήταν κλεισμένος στο κολαστήριο της Μακρονήσου  επικεντρώνονταν στις παπαρούνες που φύτρωναν λίγα μέτρα απ’ το κελί του, ξεχνώντας την πείνα, τις κακουχίες και τα βασανιστήρια; Πώς κάτω από τέτοιες συνθήκες κατόρθωσε και έγραψε αυτόν τον Ποιητικό Ωκεανό;

Εμείς με τα παιδιά διαβάσαμε ολόκληρη τη Ρωμιοσύνη, ολόκληρο τον Επιτάφιο, το Πρωινό Άστρο, τα Τρίστιχα και χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τις Γειτονιές του κόσμου, το Καπνισμένο Τσουκάλι, την Τέταρτη διάσταση και άλλα. Κάναμε δουλειά μυρμηγκιού, σταθερά σε κάθε συνάντησή μας. Διαβάσαμε, παίξαμε, δραματοποιήσαμε, τραγουδήσαμε, κλάψαμε, γελάσαμε, γράψαμε. Έχω ένα πακέτο με σημειώσεις των παιδιών, που κάποια στιγμή θα πρέπει με κάποιο τρόπο να τα αξιοποιήσουμε. Προσπαθήσαμε να δώσουμε στα παιδιά ένα μικρό δείγμα από αυτό τον Ποιητικό Ωκεανό. Από τα παιδικά του ποιητή, από τα στρατευμένα αλλά και από τα πιο εσωτερικά, αν μας επιτρέπετε τον όρο. 

Στόχος μας ήταν

• ·  Να έρθουν σε επαφή με το έργο του ποιητή, με την δική τους εφηβική φρεσκάδα
• ·   Να γνωρίσουν την εικόνα της Ελλάδας (ως φυσικού τοπίου, αλλά και ως τόπου με συγκεκριμένο ιστορικό παρελθόν) και των ανθρώπων της, όπως παρουσιάζεται σε μια κρίσιμη ιστορικά στιγμή από τον Γ. Ρίτσο,
• ·  Να συνειδητοποιήσουν ότι οι αναπαραστάσεις ενός τόπου έχουν στοιχεία διαχρονικότητας, αλλά προσλαμβάνουν και συγκεκριμένη φόρτιση, ανάλογα με τις ιστορικές συγκυρίες, κατά την εποχή τόσο της δημιουργίας όσο και της πρόσληψης μιας ποιητικής συλλογής,
• ·  Να αντιληφθούν την αξία της ελευθερίας και της δημοκρατίας για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο και τη συνάφειά τους με το αίτημα για ανεκτικότητα, για αξιοπρεπή διαβίωση και καταξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης.
• ·   Να αποκτήσουν γνώσεις για τον κόσμο, αξίες, πεποιθήσεις, πρότυπα, στάσεις ζωής

Εφημερίδα Documento

«Ικέτιδες του χθες, του σήμερα Ικέτες»

Η ταινία του 2ου Γυμνάσιου Ηλιούπολης έφτασε στο Ευρωκοινοβούλιο 

Δημοσίευση στις 10.04.2019 

Από την συνέντευξη των Αιγύπτιων ψαράδων

Η μαθητική μικρού μήκους ταινία «Ικέτιδες του χθες, του σήμερα Ικέτες», που δημιούργησαν 29 μαθητές και μαθήτριες, της πολιτιστικής ομάδας, του 2ου Γυμνάσιου Ηλιούπολης, συνεχίζει το ταξίδι της, με προβολές σε γυμνάσια και πολιτιστικούς χώρους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η ταινία, σε σκηνοθεσία Γιώργου Μπακάλη, «παντρεύει» την τραγωδία του Αισχύλου με μονόλογους ασυνόδευτων παιδιών του Αιγαίου, δανεισμένους από την έκδοση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Τα συνδετικά κείμενα είναι της Τζένης Σιούτη, αλλά κι ένα δίστιχο του κορυφαίου Σύρου ποιητή 'Αδωνι (Αλί Αχμάντ Σαΐντ Εσμπέρ), σε μετάφραση Μάρκελλου Πιράρ.

Η ταινία έχει προβληθεί, μέχρι στιγμής, δύο φορές σε εκδηλώσεις στο Ευρωκοινοβούλιο. Σε μία, μάλιστα, από τις εκδηλώσεις στις Βρυξέλλες, μετά από πρόσκληση της ευρωβουλευτού Κωνσταντίνας Κούνεβα, συμμετείχαν και τρεις από τους Αιγύπτιους ψαράδες της Νέας Μάκρης οι οποίοι έσωσαν ζωές στην καλοκαιρινή τραγωδία στο Μάτι.

Η τανία ολοκληρώθηκε στο πλαίσιο εγκεκριμένου πολιτιστικού προγράμματος, με κεντρικό θέμα το προσφυγικό, διακρίθηκε στο 2ο μαθητικό φεστιβάλ ντοκιμαντέρ EUFORIA, του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το βραβείο της «Καλλιτεχνικής επίτευξης», επιλέχθηκε στους φιναλίστ του Διεθνούς Φεστιβάλ της Νότιας Κορέας, SESIFF (Seoul international Extreme-Short Image & Film Festival).

«Με όπλο την αρχαία δραματική τέχνη και τις αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας επιδιώξαμε την άμβλυνση των προκαταλήψεων και των στερεοτυπικών προσεγγίσεων του ''άλλου'', καταδεικνύοντας την ανάγκη μιας προοδευτικής στάσης ζωής, σε μια κοινωνία πλουραλισμού, αποδοχής και δημιουργίας», αναφέρουν οι συντελεστές για την προσέγγιση τους στο θέμα.

https://www.documentonews.gr/article/iketides-toy-xthes-toy-shmera-iketes-h-tainia-toy-2oy-gymnasioy-hlioypolhs-eftase-sto-eyrwkoinoboylio-video

Εκδρομή Γ΄ Γυμνασίου στην Ήπειρο

Ο όρος της εσχατιάς και τα ποτάμια ως δίαυλος επικοινωνίας και σύνορο. 
Η έννοια του άλλου, του «έτερου»

Μολυβδοσκέπαστος

Στόχοι της εκδρομής μας ήταν:

•          Να γνωρίσουν οι μαθητές την έννοια της πολιτιστικής κληρονομιάς με βιωματική προσέγγιση (Ήπειρος, ιστορία, αρχιτεκτονική και λαογραφία, ο όρος της εσχατιάς και τα ποτάμια ως δίαυλος επικοινωνίας και σύνορο. Η έννοια του άλλου, του «έτερου»).   

•          Να αποκτήσουν φυσιολατρικά αντανακλαστικά επισκεπτόμενοι τοπία έντονου γεωλογικού  και φυσικού ενδιαφέροντος.

•          Να καλλιεργηθεί η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των μαθητών, η απόκτηση της εμπειρίας ενός νέου περιβάλλοντος και φυσικά να απολαύσουν οι μαθητές/τριές μας αυτές τις  ημέρες μακριά από την σχολική αίθουσα, θέτοντας την βάση μελλοντικά  για όμορφες νεανικές αναμνήσεις

Σημαντικοί άνθρωποι οδήγησαν τα βήματά μας και  μας συντροφεύσαν στον πανέμορφο τόπο. Στο Ζαγόρι ο Θουκυδίδης Παπαγεωργίου και στην Κόνιτσα μέχρι το σύνορο ο Βασίλης Νιτσιάκος. Φυσικά και γλεντήσαμε με το κλαρίνο του Γιάννη Χαλδούπη και των Μουκλιόμος. Τους ευχαριστούμε όλους μέσα από την καρδιά μας. Κεντρική θεματική της εκδρομής μας ο όρος της εσχατιάς και τα ποτάμια ως δίαυλος επικοινωνίας και σύνορο. Η έννοια του άλλου, του «έτερου».

Στο Καπέσοβο με τον κ. Θουκυδίδη Παπαγεωργίου

Το μετέωρο βήμα στο σύνορο

Με συνοδοιπόρο και «δάσκαλο» τον Βασίλη Νιτσιάκο

καθηγητή Κοινωνικής Λαογραφίας στο Παν/μιο των Ιωαννίνων και συγγραφέα

Με κλαρίνα και βιολιά

Όχι στη βία - Ναι στη φιλία

Performance  της πολιτιστικής μας ομάδας για τον σχολικό εκφοβισμό

https://www.facebook.com/100008398957356/videos/2078314065791872/

Στιγμιότυπα από το μεγάλο ταξίδι της ταινίας μας

Στην Ανάβυσσο στη θεματική τους εβδομάδα

Στο Φεστιβάλ του Δήμου Ζωγράφου

Στην μακρινή Θεσπρωτία στη Νέα Σελεύκεια στην θεματική εβδομάδα

Στην Ήπειρο στο Γυμνάσιο Νεράιδας στη θεματική εβδομάδα

Στα Γιάννενα στο Φεστιβάλ της Αλιμούρας

Στην Μακεδονία στο 4ο Εδεσσαϊκό Φεστιβάλ

«Ικέτιδες του χθες, του σήμερα Ικέτες»

Πρώτη επίσημη προβολή 

Την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2019 στο ασφυκτικά γεμάτο δημοτικό μας θέατρο παρουσιάστηκε επίσημα, σε πρώτη δημόσια προβολή, η ταινία μας «Ικέτιδες του χθες, του σήμερα Ικέτες»

Μετά την προβολή ακολούθησε συζήτηση με θέμα: «Ψηλαφώντας το προσφυγικό μέσα από την τέχνη του κινηματογράφου, στο δημόσιο σχολείο» Μίλησαν σημαντικοί άνθρωποι του κινηματογράφου:  Ο Βασίλης Τερζόπουλος, εκπρόσωπος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο Δημήτρης Καλαντίδης, ιστορικός και κριτικός κινηματογράφου, εκπαιδευτικός, ο Γιώργος Μπακάλης, σκηνοθέτη της ταινίας, ο Μοχάμεντ Αλριφάι, συντάκτης της εφημερίδας «Αποδημητικά Πουλιά» του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η υπεύθυνη της Πολιτιστικής Ομάδας Τζένη Σιούτη, η μαθήτρια Ιωάννα Κωστόγιαννου, ο μαθητής Πάρις Τσοροβάς. Χαιρετισμό έστειλαν:  ο Δημήτρης Σπύρου, καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ολυμπίας και η Ειρήνη Δεληδάκη από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Παρεμβάσεις έκαναν αρκετοί από τους παρευρισκομένους, ενδεικτικά αναφέρουμε τον Φώτη Χρυσουλάκη, αναπληρωτή προϊστάμενο της διεύθυνσης εκπαίδευσης Α΄Αθήνας και διευθυντή του 4ου ΓΕΛ Ηλιούπολης, η Νάντια Βαλαβάνη, πρώην αν. υπουργός Οικονομικών, ο Βαγγέλης Βαρωτσάκης, σκηνοθέτης κ.α.

«Ικέτιδες του χθες, του σήμερα ικέτες», μαθητική ταινία 2ου Γυμνασίου Ηλ...

Οι Ικέτιδες μας στην ΕΡΤ

«Ικέτιδες του χθες, του σήμερα ικέτες», η μαθητική ταινία , των παιδιών του 2ου Γυμνασίου της Ηλιούπολης για το προσφυγικό, η διεθνής της διάκριση, η προβολή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η εκπαιδευτικός Τζένη Σιούτη και τα παιδιά-δημιουργοί της ταινίας, στην Άλλη Διάσταση.

Αγαπημένη μας Άχεντ Ταμίμι

Η νεαρή Παλαιστίνια, σύμβολο αντίστασης στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη -και όχι μόνο- βρέθηκε στη χώρα μας και δέχθηκε την ειλικρινή αγάπη του ελληνικού λαού. Ανάμεσα σε αυτούς που είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με την Άχεντ ήταν οι μαθητές μας (νυν και πρώην) από την πολιτιστική ομάδα του 2ου Γυμνασίου Ηλιούπολης, η καθηγήτριά τους και αλληλέγγυοι γονείς. Η συνάντηση με την Άχεντ Ταμίμι πραγματοποιήθηκε στην πρεσβεία της Παλαιστίνης και τα λόγια που της απευθύναμε ήταν λόγια από καρδιάς.

«Αγαπημένη μας Άχεντ Ταμίμι,

νιώθουμε περηφάνια και συγκίνηση που σε γνωρίζουμε από κοντά και μπορούμε να σου σφίξουμε θερμά το χέρι. Στο πρόσωπό σου βλέπουμε την ιστορία της πολύπαθης Παλαιστίνης. Έχεις πάρει την σκυτάλη της αντίστασης και του αγώνα από τους παλαιότερους αγωνιστές συμπατριώτες σου, ο τόπος σας βρίθει άλλωστε από φλογερούς αγωνιστές. Το πρόσωπό σου μας θυμίζει όλους αυτούς που χάθηκαν, αλλά κι αυτούς που αγωνίστηκαν και συνεχίζουν να αγωνίζονται, αυτούς που «μεγάλωσαν» πια και τους τρώει ο καημός της κατοχής. Παίρνεις την σκυτάλη από όλους εκείνους τους επώνυμους, αλλά κυρίως τους άλλους, τους ανώνυμους, άνδρες, γυναίκες και παιδιά που δίνουν κυριολεκτικά καθημερινά τις μικρές και μεγάλες, προσωπικές και συλλογικές μάχες απέναντι στον σιωνισμό. Στο πρόσωπό σου βλέπουμε ένα μικρό αγόρι, χρόνια πίσω, που κάνει ολόκληρο παραπλανητικό ταξίδι με τα πόδια για να συναντήσει τον «παράνομο» παππού του ή κάποιο άλλο αγόρι συνομήλικό σου να παλεύει σαν λιοντάρι στα ισραηλινά κάτεργα, αρνούμενο να δει την μάνα του για να την γλιτώσει από την εξευτελιστική διαδικασία που προηγείται του επισκεπτηρίου. Στο πρόσωπό σου βλέπουμε τα πρόσωπα των ανώνυμων γυναικών της Παλαιστίνης που χάνουν τα πάντα και όμως βρίσκουν το κουράγιο και συνεχίζουν. Στο πρόσωπό σου βλέπουμε όλους τους συνομηλίκους μας, τα παιδιά της Παλαιστίνης που με μια πέτρα και μια σφεντόνα αντιπαλεύουν τον πάνοπλο ισραηλινό στρατό κατοχής.

Ο αγώνας σου να ξέρεις «σπάει» την χωρική ασυνέχεια, υπερβαίνει τα σύνορα, γίνεται οικουμενικός, ταυτίζεται με τον αγώνα κάθε καταπιεσμένου ανθρώπου, όπου γης. Νιώθουμε να σου γνέφουν καταφατικά, όλα τα πάμφτωχα παιδιά του τρίτου κόσμου που βιώνουν τον σύγχρονο μεσαίωνα της εκμετάλλευσης και παιδικής εργασίας, όλα τα προσφυγόπουλα που ονειρεύονται ένα μόνιμο τόπο και ένα σπίτι με μια μάντρα που θα οριοθετεί την αξιοπρέπεια και την ζωή τους. Νιώθουμε πως σου χαμογελούν όλοι οι εξεγερμένοι του Σοβέτο, στη Νότια Αφρική, σου χαμογελάει η Άννα Φρανκ και όλοι όσοι αντιστάθηκαν στον φασισμό και το ναζισμό, όλοι οι εβραίοι πολίτες που εξαφανίστηκαν στο πλαίσιο της «τελικής λύσης» στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, του Άουσβιτς, του Μπέλζεκ, του Μπούχενβαλντ και τόσων άλλων, γιατί αυτοί γνώρισαν από πρώτο χέρι τι σημαίνει φασισμός και ναζισμός, κι ας είναι οι απόγονοί τους σήμερα οι δικοί σου διώκτες, ας έγιναν τα θύματα, θύτες. Η δική σου ύπαρξη, ο αγώνας του λαού σου έρχεται και μας υπενθυμίζει το κατασκότεινο πρόσωπο του φασισμού, αλλά και την ηρωική στάση ενός λαού για ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση. 2018 χρόνια μετά, εκεί κάτω το ισραηλινό απαρτχάιντ εξακολουθεί και σταυρώνει ανθρώπους.

Η αλληλεγγύη, λένε, είναι το όπλο των λαών! Να ξέρεις ότι εδώ στην Αθήνα, στην Ηλιούπολη υπάρχει ένα σχολείο, το δικό μας σχολείο, που έχει κάνει εκδηλώσεις και θεατρικές παραστάσεις για την Παλαιστίνη. Μάλιστα πριν από τρία χρόνια κάναμε παράσταση αφιερωμένη στον δικό σας ποιητή τον Μαχμούντ Νταρουίς σε συνδυασμό με έναν δικό μας μεγάλο λογοτέχνη τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Άχεντ φίλη μας, να ξέρεις πως η πόρτα μας και η καρδιά μας θα είναι πάντα ανοιχτή. Ο λαός μας που ξέρει κι από κατοχή κι από προσφυγιά έστεκε πάντα στο πλευρό των λαών που αγωνίζονταν για Ελευθερία και Δημοκρατία και είχε πάντα εξαιρετικές σχέσεις με τους Παλαιστίνιους. Η μεσόγειος αιώνες τώρα αποτελούσε δίαυλο επικοινωνίας ανάμεσα στους λαούς της. Σου φέραμε για να μας θυμάσαι λίγα κοχύλια από τη θάλασσά μας το Αιγαίο, που είναι κομμάτι της κοινής μας θάλασσας, της Μεσογείου και ευχόμαστε το άλλο καλοκαίρι να είναι απελευθερωτικό για τον τόπο σου.

Άχεντ Ταμίμι, ο αγώνας σου είναι και δικός μας αγώνας και θα είναι νικηφόρος, γιατί…

Ποιος έχει τέτοια δύναμη ώστε ν’ απαγορεύσει

στον άνεμο να μη περνά από τις χαραμάδες,

στ’ αηδόνι να μη τραγουδά στο ξόδεμα της νύχτας,

στο όνειρο να μη πιαστεί στο βλέφαρο της κόρης.

Τα δεκαέξι χρόνια σου που άνοιξη τα λένε

θ’ αστράψουν θα βροντήξουνε αντάρα θα γεννούνε

Ποιός θα σταθεί στο διάβα τους ποιός θα τα εμποδίσει

τον ήλιο να αγγίξουνε να βάλουν τα καλά τους

Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

• Μαθήτριες και μαθητές από την πολιτιστική ομάδα του 2oυ Γυμνασίου Ηλιούπολης

• Τζένη Σιούτη καθηγήτρια 2oυ Γυμνασίου Ηλιούπολης

• Αλληλέγγυοι γονείς»

Το teaser της ταινίας μας

«Ικέτιδες του χθες, του σήμερα ικέτες»

Η πρώτη δημόσια προβολή της ταινίας μας θα γίνει στις 15 Φεβρουαρίου στις 19:30 στο θέατρο του δημαρχιακού μεγάρου Ηλιούπολης, Σοφ. Βενιζέλου 112 & Πρωτόπαππα. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με θέμα:

«Ψηλαφώντας το προσφυγικό μέσα από την τέχνη του κινηματογράφου, στο δημόσιο σχολείο» με ομιλητές τους:

•   Δημήτρη Σπύρου, καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Ολυμπίας
•   Βασίλη Τερζόπουλο, εκπρόσωπο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
•   Δημήτρη Καλαντίδη, ιστορικό & κριτικό κιν/φου, εκπαιδευτικό
•   Γιώργο Μπακάλη, σκηνοθέτη της ταινίας
•    Μοχάμεντ Αλριφάι, Συντάκτη της εφημερίδας «Αποδημητικά Πουλιά» του Δικτύου για            τα Δικαιώματα του Παιδιού

«Ικέτιδες του χθες, του σήμερα ικέτες»

Η πρώτη δημόσια προβολή της ταινίας μας θα γίνει στις 15 Φεβρουαρίου στις 19:30 στο θέατρο του δημαρχιακού μεγάρου Ηλιούπολης, Σοφ. Βενιζέλου 112 & Πρωτόπαππα. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με θέμα:

«Ψηλαφώντας το προσφυγικό μέσα από την τέχνη του κινηματογράφου, στο δημόσιο σχολείο» με ομιλητές τους:

• ·         Δημήτρη Σπύρου, καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Ολυμπίας
• ·         Βασίλη Τερζόπουλο, εκπρόσωπο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
• ·         Δημήτρη Καλαντίδη, ιστορικό & κριτικό κιν/φου, εκπαιδευτικό
• ·         Γιώργο Μπακάλη, σκηνοθέτη της ταινίας
• ·         Μοχάμεντ Αλριφάι, Συντάκτη της εφημερίδας «Αποδημητικά Πουλιά» του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Γιάννη Ρίτσου

«Κάτω απ’ τον ίσκιο του βουνού»

Στις 3 Φλεβάρη με την πολιτιστική ομάδα παρακολουθήσαμε στο Θέατρο Αργώ μια ξεχωριστή παράσταση, αφιέρωμα στο έργο και τις ημέρες του Γιάννη Ρίτσου. Παρακολουθήσαμε το «Κάτω απ’ τον ίσκιο του βουνού», ένα δραματικό μονόλογο για το περασμένο μεγαλείο και τη δόξα του οίκου των Ατρειδών μέσα απ’ τα μάτια της Ηλέκτρας, η οποία εξομολογείται στην παλιά τροφό της ενδόμυχες σκέψεις για όσα προηγήθηκαν και σημάδεψαν την προσωπικότητα, τις επιλογές της, καθώς και την ιστορία μιας χώρας. Μια καταπληκτική παράσταση, σκηνικά λιτή, εξαιρετικά σύγχρονη και με ρεσιτάλ ερμηνείας από τη Νένα Παπαδάκη η οποία σκηνοθέτησε και ερμήνευσε. Αμέσως μετά παρακολουθήσαμε τις πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες των Μανόλη Πολέντα - Σταμάτη Πολενάκη - καθώς και της κόρης του ποιητή της Έρης Ρίτσου. Τα παιδιά είχαν στο τέλος τη μοναδική ευκαιρία να συνομιλήσουν μαζί τους. Επιστρέψαμε στα σπίτια μας ευτυχισμένοι.

«Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε….». 

Ψηλαφώντας τον Γιάννη Ρίτσο.

Ένα πολιτιστικό πρόγραμμα για την διδακτική της ποίησης του Γιάννη Ρίτσου με τη βοήθεια της δραματικής τέχνης και της μουσικής, με έμφαση στις πανανθρώπινες αξίες που αυτή πρεσβεύει

Των τριών ιεραρχών σήμερα και δεν έχουμε σχολείο. Όμως ένα εφηβικό μπουκέτο ήρθε στο σχολείο και παρακολούθησε ντοκιμαντέρ για τον Γιάννη Ρίτσο. Ήρθαν και φωτίστηκε η αίθουσα, ήρθαν πρωί - πρωί κεφάτα και χαμογελαστά και ομόρφυναν την μέρα μου. Ακούνητα, καθηλωμένα παρακολούθησαν το αφιέρωμα και…. όταν άναψαν τα φώτα είδα τα πρόσωπά τους φωτεινά να μου χαμογελούν με νόημα. 30/01/2019 Πολιτιστική ομάδα. Νιώθοντας πιο άνθρωπος 

Γιάννης Ρίτσος - Ἐπιλογικό

Νὰ μὲ θυμόσαστε - εἶπε. Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα 

χωρὶς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σὲ πέτρες κι ἀγκάθια, 

γιὰ νὰ σᾶς φέρω ψωμὶ καὶ νερὸ καὶ τριαντάφυλλα.

Τὴν ὀμορφιὰ

Ποτές μου δὲν τὴν πρόδωσα. Ὅλο τὸ βιός μου τὸ μοίρασα δίκαια.

Μερτικὸ ἐγὼ δὲν κράτησα. Πάμπτωχος. Μ᾿ ἕνα κρινάκι τοῦ ἀγροῦ

τὶς πιὸ ἄγριες νύχτες μας φώτισα. Νὰ μὲ θυμᾶστε.

Καὶ συγχωρᾶτε μου αὐτὴ τὴν τελευταῖα μου θλίψη:

Θἄθελα 

ἀκόμη μιὰ φορὰ μὲ τὸ λεπτὸ δρεπανάκι τοῦ φεγγαριοῦ νὰ θερίσω 

ἕνα ὥριμο στάχυ. Νὰ σταθῶ στὸ κατώφλι, νὰ κοιτάω, 

καὶ νὰ μασῶ σπυρὶ σπυρὶ τὸ στάρι μὲ τὰ μπροστινά μου δόντια 

θαυμάζοντας κι εὐλογώντας τοῦτον τὸν κόσμο ποὺ 

ἀφήνω, 

θαυμάζοντας κι Ἐκεῖνον ποὺ ἀνεβαίνει τὸ λόφο στὸ πάγχρυσο λιόγερμα. Δέστε:

Στὸ ἀριστερὸ μανίκι του ἔχει ἕνα πορφυρὸ τετράγωνο μπάλωμα. Αὐτὸ 

δὲν διακρίνεται πολὺ καθαρά. Κι ἤθελα αὐτὸ προπάντων νὰ σᾶς δείξω.

Κι ἴσως γι᾿ αὐτὸ προπάντων θ᾿ ἄξιζε νὰ μὲ θυμᾶστε.

Θεατρική παράσταση για την 78η  επέτειο του μεγάλου αντιφασιστικού «ΟΧΙ» με τίτλο: 

"Οι σαλταδόροι"

Κείμενο-επιμέλεια-διδασκαλία: Τζένη Σιούτη, 

*χρησιμοποιήθηκε επίσης διασκευασμένο απόσπασμα

από τους «Πιτσιρίκους» του Δημήτρη Ψαθά.  

Μουσική διδασκαλία: Αριάννα Κωστάκη