Δυο λόγια από καρδιάς

Και τί δεν είχε η χρονιά που πέρασε! Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και βράβευση της ταινίας μας: «Ικέτιδες του χθες, του σήμερα Ικέτες». Ακολούθως: συνεντεύξεις, ραδιόφωνο, τηλεόραση, έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Δύο καταπληκτικές θεατρικές παραστάσεις: «Ένα δάκρυ για τα μαρτυρικά χωριά», αφιέρωμα στα μαρτυρικά χωριά της Ελλάδας, με μαρτυρίες από επιζήσαντες των ελληνικών ολοκαυτωμάτων και «Την εικόνα σου σεβάστηκα», μία θεατρική παράσταση μνήμης αφιερωμένη στη συμμετοχή των μαθητών  στο Πολυτεχνείο. Εκδήλωση-αφιέρωμα στο Νίκο Γκάτσο και μουσικοθεατρική εκδήλωση με τίτλο: «Τα σπίτια αφηγούνται», για τα σπίτια, ως φορέων της μνήμης και της ταυτότητας, ανθρώπων, τοπικών κοινωνιών, πολιτιστικών επιρροών,  μεταβάσεων και  διαρκούς ροής, στο πέρασμα των χρόνων. Δύο θεματικές συναυλίες, δύο θεματικές εκθέσεις φωτογραφίας και ένα πολιτιστικό φυλλάδιο. Και στο τέλος της χρονιάς.... επίσημη πρόσκληση και προβολή της ταινίας μας «Ικέτιδες του χθες, του σήμερα Ικέτες», από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο!

Ταυτόχρονα στο μάθημα των γερμανικών μετάφραση και επεξεργασία του δημοτικού τραγουδιού: "Το γεφύρι της Άρτας", video από τους μαθητές καθώς και μετάφραση και επεξεργασία στο μάθημα, του ποιήματος του Γιώργου Σεφέρη:" Ο τόπος μας είναι κλειστός". Και εδώ video αλλά και εικονογράφηση από τους μαθητές μου.

Για όλα αυτά νιώθω ευτυχία και πληρότητα. Νιώθω ευτυχής και πλήρης γιατί ως  εκπαιδευτικός έχω το προνόμιο να δουλεύω με τα νιάτα της κοινωνίας και να νιώθω αρκετές φορές πως ρίχνω κι εγώ ένα σπόρο για την ανθοφορία του μέλλοντος. Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου  πέρα από όλους και όλα, τα θαυμάσια αυτά παιδιά, τα μέλη της πολιτιστικής μας ομάδας, καθώς και όλους τους μαθητές μου, γιατί χωρίς αυτούς τίποτα δεν θα είχε αξία.

Καλό μας καλοκαίρι!

Τζένη Σιούτη